Implantologia
W chwili obecnej jedna z najbardziej rozwijających się dziedzin stomatologii. Interdyscyplinarna dziedzina skupiająca w swoim polu działania takie specjalności jak chirurgia stomatologiczna, protetyka, ortodoncja. Implanty stanowią stabilną podstawę dla pojedynczych koron zębowych, mostów oraz protez zębowych.
ZABIEG JEST CAŁKOWICIE BEZPIECZNY I BEZBOLESNY!
W zakres zabiegów implantologicznych wchodzą:
- Wszczepienie implantu Zabieg wszczepienia implantów to bardzo delikatny i precyzyjny zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Polega on na umieszczeniu implantu w odpowiednim położeniu w kości. Następnie rozpoczyna się okres gojenia – osteointegracji – wytwarzania się trwałego zespolenia między powierzchnią tytanowego wszczepu a kością. Rutynowo proces ten trwa 2 – 6 miesięcy, a gdy warunki w jamie ustnej są korzystne zespolenie implantu może nastąpić szybciej. Po tym czasie można przejść do kolejnego etapu leczenia – części protetycznej. Ze względu na ilość zabiegów chirurgicznych związanych z leczeniem implantologicznym stosujemy metodę:
jednoetapową – implant po wprowadzeniu go do kości zaopatrywany jest tzw. śrubą gojącą (zabliźniającą), która po zabiegu wystaje z dziąsła. Dziąsło jest zbliżane do siebie za pomocą szwów, które są usuwane po 7 – 10 dniach. Metoda ta eliminuje konieczność drugiego zabiegu – odsłonięcia implantu, który następuje po okresie osteointegracji. Jest to oczywiście podstawowa zaleta zabiegu jednoetapowego. Nakłada ona jednak na pacjenta duży rygor higieniczny dotyczący operowanego miejsca oraz całej jamy ustnej. Podnosi też nieznacznie ryzyko wystąpienia stanu zapalnego dziąsła i kości dookoła implantu, który może spowodować zaburzenia w procesie zrastania się implantu z kością,
dwuetapową – 1 etap – wprowadzenie implantu. Po wprowadzeniu implantu jest on zamykany tzw. śrubą zamykającą. Tkanki miękkie są reponowane i zaszywane nad implantem. Implant jest zupełnie niewidoczny, całkowicie pokryty dziąsłem. Po 7 – 10 dniach szwy są usuwane a miejsce po zabiegu całkowicie się wygaja. Następuje proces osteointegracji, czyli zrastania się powierzchni implantu z kością. Czas jego trwania jest różny, zależny od implantowanego obszaru oraz jakości tkanki kostnej. Ulega on znacznemu wydłużeniu, w przypadku jednoczesnej z implantacją odbudowy kości. 2 etap – odsłonięcie implantu. Gdy implant jest już wygojony następuje drugi etap chirurgiczny, mający na celu odsłonięcie go i zastąpienie śruby zamykającej, śrubą gojącą (zabliźniającą). Na czas 7 – 10 dni ponownie zakładane są szwy. Po ukształtowaniu przez śrubę gojącą dziąsła wokół niej – trwa to ok 2-3 tygodni, możemy przystąpić do protetycznej odbudowy zębów na wprowadzonych implantach.
- Odbudowa protetyczna Rozwinięcie technologii implantologicznej otworzyło przed protetyką całkiem nowe i różnorodne możliwości terapeutyczne. Postępowanie protetyczne zależy od ilości brakujących zębów oraz rodzaju planowanego uzupełnienia: – korony protetyczne – mosty uzupełniające częściowy brak uzębienia – mosty uzupełniające całkowity brak zębów – proteza całkowita typu overdenture – to proteza całkowita wsparta o wprowadzone implanty. Najczęściej taka sytuacja zdarza się w bezzębnej żuchwie kiedy nie możemy wprowadzić implantów w odcinkach bocznych aby wykonywać uzupełnienie stałe (duży zanik tkanki kostnej, względy finansowe pacjenta). Wprowadza się 2 lub 4 implanty w odcinku międzybródkowym i wykonuje protezę wspartą na belce lub zatrzaskach. W sprzyjających warunkach całość leczenia można przeprowadzić w ciągu jednego dnia. Możliwe jest założenie prowizorycznej korony bezpośrednio po zabiegu wprowadzenia implantu. Szczególnie ważne jest to w odcinku przednim jamy ustnej gdy zależy nam na wysokiej estetyce.
- Sterowana regeneracja kości Sterowana regeneracja kości (inaczej augmentacja kości) jest chirurgicznym zabiegiem polegającym na wytworzeniu wymaganej ilości tkanki kostnej pod planowane implanty stomatologiczne u osób, u których doszło do jej zaniku. Zabieg ten polega na umieszczeniu w rekonstruowanej okolicy biologicznego materiału kostnego lub syntetycznego materiału kościozastępczego oraz przykryciu go specjalną membraną. Po kilku miesiącach, na skutek działania regeneracyjnych sił organizmu, materiał ulegnie zamianie w pełnowartościową, własną tkankę kostną pacjenta, w którą bez obaw można wprowadzić implanty stomatologiczne. W zależności od stopnia zaawansowania zaników kostnych u pacjenta, sterowana regeneracja kości może być przeprowadzona określony czas przed wprowadzeniem implantów lub w trakcie samego zabiegu implantacji.
- Podniesienie dna zatoki tzw. sinus lift Trudne warunki do wprowadzania implantów występują najczęściej w tylnych odcinkach wyrostka zębodołowego szczęk, głównie szczęki bezzębnej. Jedną z technik operacyjnych umożliwiających stosowanie implantów w tych właśnie okolicach jest podnoszenie dna zatoki szczękowej i wprowadzanie kości autogennej lub materiałów kościotwórczych w przestrzeń powstałą między dnem zachyłka zębodołowego zatoki szczękowej a uniesioną błoną śluzową wyściełającą ten zachyłek. Podniesienie dna zatoki szczękowej metodą zamkniętą (tak zwaną metodą osteotomową) stosuje się wówczas, kiedy trzeba podnieść dno zatoki szczękowej w niewielkim zakresie. Nie otwiera się wówczas zatoki jak ma to miejsce w metodzie otwartej, lecz wykorzystuje się łoża implantów (otwory wywiercone w kości pod wprowadzane implanty) i przez nie wprowadza materiał kostny. Zaletą metody zamkniętej jest mniejsza inwazyjność, szybszy okres gojenia i natychmiastowa implantacja. Wady metody zamkniętej to mniejszy niż przy metodzie otwartej zakres poniesienia dna zatoki, brak kontroli wzrokowej nad przebiegiem zabiegu i możliwość przypadkowego otwarcia zatoki, co zmusza operatora do wykonania zabiegu metodą otwartą. Metoda otwarta jest drugim sposobem na podniesienie dna zatoki szczękowej. Metoda jest często używana ponieważ stwarza możliwość podniesienia zatoki o 5 – 8 mm więcej niż metoda zamknięta. Poprzez okno dostępu do zatoki podnosi się błonę śluzową zatoki a następnie przestrzeń wypełnia się biomateriałem i pokrywa membraną. Okres gojenia trwa do 6 miesięcy.
- Rozszczepienie wyrostka zębodołowego W przypadkach zaniku wyrostka zębodołowego wymiarze przednio – tylnym, a więc wtedy gdy jest on wystarczająco wysoki lecz bardzo cienki, wąski, zastosowanie znajduje technika zwana rozszczepieniem wyrostka – ridge splitting. Za pomocą ultradźwięków, kość rozcinana jest wzdłuż szczytu wyrostka, na głębokość ok 1,5 – 2 cm. Następnie rozcięte blaszki kostne są rozchylane narzędziami ręcznymi. W przestrzeń pomiędzy rozchylone blaszki wyrostka wprowadzamy implanty, które utrzymują uzyskaną szerokość kości. Pozostałe wolne miejsca między rozszczepionymi blaszkami wyrostka uzupełniane są biomateriałem Bio-Oss. Cały obszar zabiegu pokrywany jest na koniec resorbowalną membraną Bio-Gide i zaszywany. Nacisk rozchylonych blaszek kostnych na implant pozytywnie wpływa na jego stabilizację i przyczynia się do lepszego kontaktu kości z powierzchnią implantu.